Wspieranie współpracy między badaczami nauk humanistycznych (literaturoznawstwo i kulturoznawstwo, historia, sztuka) z jednej strony, a instytucjami zajmującymi się dziedzictwem kulturowym z drugiej strony, opierać się powinno na podnoszeniu świadomości na temat możliwości ponownego wykorzystania zasobów dziedzictwa kulturowego w środowisku akademickim oraz zwiększanie widoczności zbiorów dziedzictwa online. Opublikowany raport ma na celu dostarczenie zarówno instytucjom zajmującym się dziedzictwem kulturowym, jak i badaczom wiedzy specjalistycznej i przykładów dobrych praktyk, które umożliwią i wzmocnią współpracę między obiema stronami oraz umożliwią większy obieg i ponowne wykorzystanie zasobów dziedzictwa kulturowego w środowisku akademickim. W trakcie opracowywania raportu wzorowano się na doświadczeniach instytucji zaagnażowanych w projekt oraz zaproszonych gości.

Z raportem można zapoznać się TUTAJ.